کنگر فرنگی، “کنگر بری، اقسون، هیشر” در منابع طب سنتی ایرانی ارده شاهی یا آرتیشو نامیده می شود. نوعی گیاه یکساله است که بومی جنوب اروپا و کنارهٔ مدیترانهاست. غنچهٔ این گیاه خوراکی است و بیشتر به صورت آبپز پخته میشود. همچنین، در ایتالیا، این گیاه سبزی اصلی پیتزای چهارفصل در فصل بهار است. کنگر گیاهی است علفی که در ایران نیز پرورش داده میشود و در طب جدید عصارهٔ آن به صورت آمپول یا قطره بنام کوفیتول تجویز میشود.
۱-ترشح صفرا از کبد را افزایش میدهد.
۲-تقویت اعمال کبد.
۳-جلوگیری از تجمع چربی در سلولهای کبدی، تحریک کلیه در دفع اوره و کلسترول.
۴-پایین آوردن کلسترول وتری گلیسیرید خون.
۵-درمان یرقان؛زردی، قولنج کبدی، سنگ کیسهٔ صفرا، آب آوردن شکم.
۶-درمان سنگ کلیه، قولنج کلیه، درمان ازدیاد اورهٔ خون .
۷-درمان بیماریهای پوستی خارشدار.
۸-تببر است. و نیز در درمان رماتیسم و یبوست مؤثر است.
کنگر فرنگی ماده موثره قرص گیاهی لیپومان و لیپو هست
۱- برگههای کنگر فرنگی را پس از پختن به مصرف میرسانند.
۲- ۳۰ تا ۱۰۰ گرم شیرهٔ تازهٔ برگ کنگر فرنگی را گرفته با مقداری شربت مطبوع مخلوط نموده صبح و ظهر وشب هر دفعه قبل از هر غذا یک سوم آن را میل مینمایند.
۳- ۱۰ گرم برگ آرتیشو را در ۴ لیوان آب جوش دم کرده صبح و ظهر و شب قبل از هر غذا ۲ استکان با کمی شکر میل نمایید.
میتوانید یک مشت از این گیاه را در قوری چینی بریزید هر صبح ناشتا یک استکان از این دمنوش با عسل بخورید
آرتیشو یا کنگر فرنگی چون گرم است ممکن است در بعضی از اشخاص تولید سودا کند. لذا بهتر است با سرکه خورده شود. ضمناً این افراد طعم آرتیشو را دوست ندارند. اینگونه اشخاص اگر بخواهند از مزایای آرتیشو استفاده کنند باید تنطور قرص یا کپسول آرتیشو را مصرف نمایند.
طبع | سرد و خشک |
شامل | گل و تیغ |
مصرف بصورت | دمنوش |
خاصیت غالب | چربی خون و کبد |
مزه | خیلی تلخ |